Cieszę się!

Reinette

Ha, też miałam poczucie że idę sobie na swój kierunek, bo tak sobie idę, ale w sumie to nie chciałam tam iść... No ale jestem Very Happy

sillita

Ja przez całą podstawówkę, gimnazjum i połowę liceum zarzekałam się, że nigdy w życiu nie będę studiować swojego obecnego kierunku

Eriu

Ja chciałam studiować psychologię, bo zawsze fascynowały mnie te tematy.

Kiedy okazało się, że z psychologii nic nie będzie, nie bardzo wiedziałam co mam zrobić. Przejrzałam wszystkie państwowe szkoły pomaturalne i tylko jedna mi odpowiadała. Nie miałam pojęcia czego będę się tam uczyć, ani na czym ma polegać egzamin, ani co będę po niej robiła w przyszłości. Jednak zdecydowałam się na nią. Dostałam się pomimo to, że było siedemnaście osób na jedno miejsce. Uważam, że naprawdę ktoś nade mną czuwa, bo nie mając pojęcia co wybieram, wybrałam szkołę, która nie tylko mnie zmieniła, ale jeszcze w programie nauczania miała to co mnie interesowało (psychologię, psychiatrię, aksjologię).

Alria

Może nade mną też ktoś będzie czuwał. Oby.

steph

Ja wybrałam politologię, bo chciałam ją studiować, a poza tym chciałam przeprowadzić się do Poznania, a tu mają najlepszą polito w kraju. Jeśli chodzi o sam kierunek to trochę mnie może rozczarował, ale nie tak żebym wielce żałowała, że się zdecydowałam. W zasadzie to gdzieś tam w środku jestem dumna, bo udowodniłam sobie a przede wszystkim innym, którzy, gdy usłyszeli o moim wyborze, mówili: "taaaka dobra uczennica (trochę autoreklamy ale naprawdę zawsze byłam megakujonem ze wszystkiego Wink

) i idzie na kierunek, który ma jedną z najgorszych opinii (no że niby każdy polito studiować może, niezależnie od poziomu inteligencji i intelektu), że można realizować swoje marzenia, tak po prostu. I że jeśli się studiuje polito na poważnie, na poważnej i renomowanej uczelni, to to wcale nie jest taki 'łatwy i prosty' kierunek.
Kilku moich znajomych poszło na kierunki przyszłościowe typu budownictwo itp. i co z tego, że może i pracę szybciej znaleźli, jak przez całe 5 lat płakali i męczyli się z czymś czego ewidentnie nie lubili, a zrobili to tylko z powodu presji rodziców.

Poza tym myśląc o swojej przyszłości na 'poważnie' zdecydowałam się na drugi kierunek na Uniwersytecie Ekonomicznym. Tak więc teraz mam spore pojęcie jak to jest pracować zarówno w urzędzie, gazecie jak i przedsiębiorstwach. Więc nie jest wcale tak najgorzej Wink

Reinette

No i dobrze Smile

Ja chciałam na farmację, ale potem mi się odechciało pracować jako sklepowa w białym fartuszku

Zawsze chciałam na weterynarię, bo KOCHAM zwierzęta, ale zamiast pomóc kotkowi czy pieskowi to usiadłabym nad nim i płakała jaki on biedny, więc... poza tym to nie tylko kotki i pieski, a przy moim 1,5m wzrostu to ja do konia mogę najwyżej podskoczyć, albo do innej krowy

Teraz studiuję zarządzanie i inżynierię produkcji, troszkę mnie uwierają przedmioty ekonomiczne ale daję radę, bo wiem że kiedyś się przydać mogą, aczkolwiek mam w planach doktorat z technologii chemicznej i zostanie na uczelni, gdzie "płacą marne 3500 na rękę" (to cytat z pewnego kretyna, który uważa się za boga) i uczenie studentów Very Happy

Ale nie wiem, czy się nadaję, czy nie jestem na to za głupia i za mało odporna psychicznie... Well, zobaczymy Very Happy

DorkaEm

Ja wiedziałam na 100%, że chcę studiować w Krakowie

Najbardziej zależało mi na dziennikarstwie, na które się nie dostałam.
Za bardzo jednak nie wiedziałam co tak naprawdę chcę w życiu robić, dlatego jako kierunek następny na liście wybrałam kulturoznawstwo- pociągało mnie to, że obejmuje bardzo szeroki zakres tematyczny przez co daje szerokie możliwości na przyszłość

No i nie wyklucza ewentualnej pracy dziennikarskiej w przyszłości, zresztą dziennikarzem można tak naprawdę być po każdych studiach

Niedawno załapałam się nawet do redakcji jednej ze stron internetowych

Tak naprawdę jednak wciąż szukam swojej drogi i tego co tak naprawdę chciałabym w życiu robić

Plus jest taki, że chyba powoli ją znajduję, ale póki co nie mówię, że to na sto procent to

Gacie Mishy

Dorka, znajoma, która jest na dziennikarstwie mówiła kiedyś, że jak ludzie z dziennikarstwa przychodzą na praktyki do radia, tv, albo gazety to najczęściej od razu się tam na nich krzywo patrzą z podtekstem "pewnie się do niczego nie nadajesz", także chyba właśnie lepiej zostawać dziennikarzem nie kończąc dziennikarstwa

DorkaEm

Przez (teoretycznie) sześć lat byłam w klasie dziennikarskiej i za każdym razem przy spotkaniu z czynnym dziennikarzem słyszałam, że paradoksalnie jak się chce być dziennikarzem to się nie idzie na dziennikarstwo

Dagens

Jeśli można się wciąć - byłam obecna przy rozmowie koleżanki z dziennikarzem, skądinąd dość znanym, który stwierdził dokładnie to samo. Że jakby miał drugi raz wybierać studia, to na pewno nie dziennikarstwo i że lepiej być dziennikarzem bez tego. A ta koleżanka chciała na dziennikarstwo iść - w końcu posłuchała, poszła na politechnikę

A co do moich studiów, to się nie wypowiadam. Poszłam na filologię polską tylko dlatego, że na drugim stopniu można robić specjalizację z teatrologii, a nie chciałam zawalać aż do Gdańska, gdzie była najbliższa teatrologia od razu. A teraz co. Siedzę i ryję głoski dziąsłowe, koniugację trzecią z łaciny i literaturę staropolską. Ale będę się trzymać, póki mogę, bo po prawdzie na żaden inny kierunek się nie nadaję.

steph

ooo moja koleżanka studiowała teatrologię, a raczej na UAMie to się wiedza o teatrze nazywa, ale była tak zawiedziona, że poddała się po 1 roku Smile

Ale tak chyba jest z każdymi studiami po troszku, że mamy wielkie oczekiwania a realia trochę nas rozczarowują.
A co do dziennikarstwa, to jak zaczynałam polito, była to jedna ze specjalności, którą mogłam wybrać (teraz to już osobny kierunek). 2 lata chodziłam na zajęcia, odbyłam nawet praktyki w gazecie i radiu. I mój wniosek jest taki, jak Wasz - jak chcesz być dziennikarzem, to wcale nie musisz kończyć tego kierunku. Dobre pisanie, łatwość i umiejętność zadawania odpowiednich pytań ma się raczej we krwi i ewentualnie te talenty można oszlifować, bo nauczyć się ich raczej nie sposób.
Ostatecznie, z różnych powodów, specjalności tej nie ukończyłam, wybrałam inną, z której zadowolona jestem o wiele bardziej. Ale przynajmniej wiem, jak światek dziennikarski wygląda. I niestety zderzenie realiów z wyobrażeniami w tym przypadku naprawdę boli Wink

Gacie Mishy

Przekroczyłyśmy 70 tysięcy postów

A Vinga zaczęła właśnie swój 2 tysiąc

Eriu

Ostro spamujemy

Gacie Mishy

I tylko ja mam za to ostrzeżenie

Reinette

Whomanistyka rośnie w siłę! Very Happy

Gacie Mishy

Wiecie, że można napisać kolokwium na 2, po czym dostać na poprawie gorsze pytania i z tym samym stanem wiedzy, co na początku, napisać je na 3,5?

monilip

Nie no, gratulacje

Gacie Mishy

Mam nadzieję, że można też napisać egzamin z paleo na 3 posiadając tylko szczątkową wiedzę z ćwiczeń

Ale to już byłoby chyba zbyt wiele

Wszechmocna

Będę trzymać kciuki.

A ja znów roz... rzutnie postąpiłam z pieniędzmi. Nie powinni mnie wpuszczać do new looka.

steph

Tak oto jeszcze tydzień temu sobie marudziłam: