Wielki powrót Blondwłosej (nowe opko)

reiha

- ŁOOOOOOOOOo też się nie spodziewałem. - powiedział Dokto. - Widzę że ciongle masz ten sam garnitur.
- Taa.. Dzienki temy Rozalia rozpoznaje mnie p o moim menskin zapachu i nie gubimy się w hiperamrketach. Zawsze mnie wywenszy.Tak mi jej brak! - samotna kryształowa łzaspłynęła po policzku Dżona. - Przeprasza, zawsze tak reaguje kiedy o niej myśle..
Doktor Rasel zwrócił się w stronę Jacka.
- Właśnie dlatego nei chciałem żebvyś wystompił w mojej ksionżce. Wybaczysz mi?
Jacek zahwiał się tylko i zacisnął szczękę. Nie podobał mu się ten stary Dotkor.

Bella Rose

- Pewnie zrobiła się paskudna jak jej mamusia- powiedział Dokotr- Cieszę się, że jej się pozbyłam.

Dopiero po chwili usiadmomił sobie, ze palnował głupota. Walnął się w czoło, ale było już za późno. John zrobił obrażoną minę. Wydmnoł poliki i próbował coś powiedzieć, ale złość ugrzęzła w gardle.

- No co?- burknął Doktor i kopnął kamyczek, który trafił doktora Rasela w nogę. Pudel widząc to wydał się zadowolony, że jego pan został ukarany.

- Nic... myślałem, że ją kochasz.

- Niby ja? Nigdy jej nie kochałem- powiedział rozwydżony Doktor- Teraz zrób mi tą przyjamność i znikaj skąd wszełeś. Przeklęty Moff, że też musiał nas zabrać na tą cholernę palże.

Amy i Arthur patrzyli na siebie, ale nie rozumieli co się dzieje.

- Wybaczam ci- powiedział Jacek i mocno uściskał Rasela. Musiał mu wybaczyć, przecież był jego ojcem. Prawdziwym ojecem, o którym Rasel nie mógł się dowidzieć.

pokemonka

Moge sie dołączyc? Bardzo lubię opowiadania, a szczegulnie takie nie dokońca na serio...

Eriu

Każdy może pisać. Jedynym warunkiem jest pisanie w stylu ałtoreczkowym

reiha

każdy może pisać

Eriu

Zauważyłam, że ostatnio prawie w ogóle nie stosuję się do zasad pisania opka. Za wyjątkiem błędów, mylenia słów i ciągłego nazywania Rory'ego Arthurem

pokemonka

ok to sprubuje cos napisac...

Gacie Mishy

Zasady są po to, by je łamać. Co by z nas były za ałtoreczki, gdybyśmy przestrzegały jakichkolwiek zasad

pokemonka

Nagle kolo nich przemkneła niczym delfin jakaś blądowłosa dziewoja popychając Doctora tak,z ę wleciał wprost na Rusela, który wpadł na Amy, która upadajac złapała Arthura za nogę i utworzyli amjestatyczną kupkę an ziemi... z pod niej wydobył się Doctor otrzepując się i poprawiajac fryzurę.
-Sorki.. - warkneła lodowo Bladwłosa stojaca plecami do bohaterow i juz chciała odchodizć,ale Amy złapała ją za kudły i warkneła:
-Chyba nalerzą nam się przeprosiny!
Złotogrzywa odwróciła się. To była Rozalina! Skrzyżowała ręce na piersi.
Doctor przełknał głosno slinę, tak głośno,że Arthur wlepił w niego tęczówki z bardzo dziwna miną...
-Doctorze, czemu zadajesz sie z takimi latawicami! - warkneła Rozalina a po jej policzkach spływały strumeinie kryształowych łez wraz z ostrawym makijażem, który zaczął sączyc jej się an bluzkę...
-Rozalina wiesz ja..
nie zdolał skończyć bo Rozalina wbiła w niego swoje usta i nei chciała się odkleić choć Doctor odpychał ją jak najmocniej potrafił... Nie na darmo w koncu nazywali ją w szkole jamochłonem... Amy chwyciła ją za bląd czuprynkę i zaczęła z całej siły ciagnąć by oswobodzić Doctora... na próżno... Wszyscy patryzli an te scene dziwnie i zastanawiali sie jaki jest w tym wszystkim sens...

Gacie Mishy

W końcu Doktor wuciągnoł śrubokręt i nagle blondwłosa wyłączyła się.

- Wyłączałbyś swoje zabawki, John, jak je zostwiasz. Jedna Rozalia ci już nie starcza? - stwierdził Doktor, zły. Bo zanim spostrzegł że to tylko robot to prawie dostał zawału.

- Było mi smutno dzi siaj. I to nie tfuj interes. - ofukną John - I Mugbyś chociaż pomuc mi ją znaleść. Mogła przejść do twojego świata i jeszcze stanie się jej coś złego. Ostatnio bywa trochę roztargniona. Uporała w pralce naszego najmłodszego syna myląc go z poduszką. - zatwierdził urażony Jon.

Doktor myślał przez chwile. - Może masz racje. Inaczęj bedzie się pałętać po moim świecie i jeszcze kiedyś siedo mnie przyczepi, albo gorzej, stanie sie sławna. To już lepiej żebyś jasobie zabrał spowrotem. W takim razie zabieramy się z tąd.

Wszyscy wstali i powędrowali do Tardisa, wrucić do swojego świata i poszukać Rozalii. Amelia cały czas rzucała ukradkowe spojrzenia Johnowi. Arthur prubował zając ją rozmową o pudlu Rasela.

- Nie sądziszs, że to był świetny brezent dla naszego wnyka na urodziny? -zapytał.

pokemonka

Amelia zbyła go milczeniem. Wszycy władowali się do tardis. Dcotor szybkimi ruchami rąk uruchomił budkę i odlecieli...
Wyladowali na London aj. Dcotor bez namysłu otworzył drzwi i wyszedł na zewnątrz spadajac do tamizy...

Kiedy już go osuczyli kopnał Tardis za tą niespodizankę, przez co o mało nie złamał sobie duzego palca u stopy. Cała brygada wraz z pudlem na czele,z kulejacym władcą Czasu, wyruszyła do miasta roglądajac bacznie swe tęczówki po ludziach i zwierzętach wypatrujac bląd czupryny....

Bella Rose

- Choćmy do galerii na zakupy- powiedziała Amy ciągnąć za łokieć marynarki- Arturze przestań się gapić na tę rudą co rozmawia przez różowy telefon.
- Na imię mam Rory- powtórzył z rezygancją Arthur. Doktor tylko przewrócił gałkami i ruszyli dalej.

- Przenań, że ucieszyłeś się jak zobaczyłeś Rozalię- powiedział John poważnym tonem. Czy ja zawsze byłem takim nudziarzem pomyślał do siebie Doktor.
- Nie uciszyłem się- powiedział Doktor.
- Dlaczego Jacek jest taki dziwny?- spytał John po chwili nie chcąc ciągnąć Doktora. I tak wiedział, że on ją kochał, tylko teraz nie chce się przyznać, bo żałuje, że ją zostawił.
- Rasel zrobił z niego swoją żonę.
- Co?????- powiedział John i wybałuszył jeszcze raz oczy.
- W powieści- uspokoił go- Wiesz, że mam żonę. Tak jakby żonę, bo ciągle chce rozwodu.
- Wiem, królową Eliżebietę Pierwszą.
- Też... po niej była jeszcze Marlin Monroe i.... prawie się ożeniłem z rybą. Myślałem, ze to kobieta, ale to była ryba.... tzn... wiedziałem, że to kobieta- ryba i wcale mi nie przeszkadzało... tak jakby nie przeszkadzało... zresztą nie ważne.
- Dobra- powiedział z irytacją John.-Kim jest twoja wybrańca? Ta podstarzała blondyna z biblioteki czy jakaś inna...

- Nie Twój intere- mruknął rozwydrzony Doktor i podreptał do Rasela.

pokemonka

Szli tak chwilke gdy znów dołączyli do nich panstwo Pond, Arthur obładowany pudłami i torbami, a Amy z maleńka siateczką z tuszem do rzęsów. Dcotor na nic nei zwracał uwagi, wpoadał an ludzi i stoliki... toważysze zaczęli się o niego nieco niepokoić. Pudel ugryzł gow nogę, ale ten nawet nie zauważył... Wreszcie dotarli do big benka i zayważyli coś blądawego an szczycie, chyba chcącego skoczyć...

Gacie Mishy

Okazało się jednak, że znowu reperują Benia, bo coś w niego znowu walło jak ta świnia poprzednio.

Doktor odetchł z ulgo. Musiałsie bardziej przygotować na spotkanie z prawdziwao Rozalio, poptrzebował czasu.

Wthem wyrosła prze nimi Bella z Władkiem i zaatakowali Rasela pozwem do sądu o plakiat. Bella znów zaczęą go walić ksiażkąpo głowie, ale tym razem arthur nie mógł pomuc, bo trzymał pudła.

- Jej. Dużo sie chyba działo, jak mnie nie było - stwierdził John.

Amelia postanowiła przypuscić a tak.

-Johnie, a może dałbyś sobie spokój z tą... jak jejtam Rozalią. Sądzę, że mógłbyś zaneźć sobie kogoś innego.

-Ale ona jest moją jedyną miłością - w czekoladowym oku Johna zakręciłą siuę perłowa łza. - nie mugłbym o niej zapomnieć. Dostałbym pewnie znowu depresji i podcią żyły czy coś...

- Rasel zamienił Rozalię w Dzastina Bobera w swojej powieści - po wiedzxiał ni z owego Jacek.

Bella Rose

- Amelia ma rację. Poszukaj sobie innej kobity- powiedział Doktor- I przestań mazgaić po wstyt mi za Ciebie.

John wyjął chusteczkę z kieszeni i otarł łzy.

- Od czego taka ona brudna?- zapytał Rasel wpartujać się w pisamo o plagiaturze- To napewno sprafka Moffa.

- Od tuszu i łez- powiedział John i wydał z siebie głośny szloh- Pamiętasz tą scenę gdy zegnałeś się z Rozalią na plaży gdy wpadała do równoległego wszechczasu.

- Taaaa... coś tam pamietam

- Tą husteczką otarła łzy ze swojej pięknej twarzy.

- Jaka ona znowu piękna- powiedział Doktor- Piękna to jest Amelia.

Arthur posłyszał ostatnie słowa i rzucił tęczówką na Doktora.

- O co chodzi?- spytał zazdrosny.

Gacie Mishy

Amelja nagle zatrzymała się na środku chodzika z wyrazem olśnienia na swej twarzyczcze.

- Zaraz... Wy to wyszystko mówicie tak na poważnie? W senise to nie jest żart Rasela? Rozalia jest prawdziwa??

- Niestety... - powiedział nagrobkowym głosem Doktor - miałem przykrość ją poznać. potem nie chciała się odczepić.

- Nie gadaj bzdur! Kochałeś ją! - John rozwył sie na całego, aż okoliczni ludzie zaczęli ich obserwować.

Amelia przestraszyła się - Ale Dzastin nie jest prawdziwy? Proszę doktorze, powiedz, że Dżastin nie jest prawdziwy!

Arthur pociągną jąza ramiei pokazał wielki plakaj Dżastina, któy właśnie rozwieszali na pałacu królewskim - Dżastin jest prawdziwy.

Jacek w końcu postanowił pomóc Raselowi i z pomocą pudla odganiał Bellę i Władysława, Władysław zresztą dawał siełatwo odganiac, gdyż zajęty był obserwacją ponętnych nug Amelii.

Eriu

- Przestań się na nią gapić- wżasnął Arthur i cisnął swoją torbą we Władysława Cullena- Ona jest moją żoną!!! MOJA ŻONĄ!!!! Ż-O-N-Ą
- Lol- powiedział Władysław- Nie musisz krzyczeć. Rozumiem. A ty morze się nie gapisz na piękne kobity.
- Bynajmniej nie gapie się na cudze żony- odparował mu Arthur, a Amelia dała mu z liścia.
- Idziemy- odpowiedziała mu,

- Amy się się spotkamy w sadzie- krzczała Bella Cullen- Zgapiłeś ode mnie całą powieść. Jak nei wieżycie, to wejdzie na mojego blogaska: bella-i-zeromski.blog.onet.pl

- Co za natręt-powiedział Rasel. Usiadła na ławce. Otworzył swojego laptopa i wypisał adres.- Zobaczymy czy przypadkiem za tym nie stoi Moff.

Gacie Mishy

Jacek zezłościł się. - Mówiłem, żebyśdał spokuj Moffowi. jesteś o niego zazdrosny, bo myślisz że mi się podoba. A to wcale nie jest tak jak myślisz.

Doktór postanowił raz na zawze wyjaśnić sprawę swej dominomanej miłości. - John. Zapamiętaj sobie raz na zawsze. NIE KOCHAM Rozalii. Uważam, że jest obleśna. I przestań chlipac kiedy u niej muwisz, bo mi si niedobrzu robi jak na ciebie patrzę!

Z oczu Johna poleciała fonntana łez.

Amelia pogłaskała go po lecach. - Johnie, nie przejmuj sie że Doktór krzyczy. On już tak czasem ma. Na pewno moasz jakiś powód,żeby myśle że kochasz Rozaliję, co z tego, że się mylisz, ale jużnie płacz.

Arthur cisną wszystkie zakupy na ulice. - Amy przestań! Zostaw w reszcie Johna w spokoju! Ja tu WCIĄŻ JESTEM!1!!1

- Arthurze sam przestań. - odparowała Amelia. - jesteś zaazdrozny, a John potrzebuje pocieszenia.

- NIE NAZYWAJ MNIE ARTHUREM!!! - Arthur zrobił sięczerwony.

- Włąściwie to twoje imię, więc nie wiem, dlaczego miałaby ciętak nie nazywać - wtrącił Doktór.

Bella Rose

- Nie jestem zazdrosny o Moffa- zapostował Rasel- Jestem od niego lepszym pisarzem, ale on zawsze chce zrobić ze mnie idiotę. Tak było gdy wydoli moją powieśc Midnight... wsycy myślą, że to on napisał.

- Znowu zaczynasz te głupoty- wkrzuł się Doktor- Wszyscy wiemy, ze...

Rasel rzucił się na niego i swoją łapą zatkał mu usta.

- Nawet tego nie mów- powiedział.-Nie jestem żadną plagaiturką.

John nie przestawał szlohać. Jego nerwy były na samym krańcu. Zawsze był bardzo wrarzliwym menczyzną. Teraz gdy miał kilka dzieci było to gorsze.

- Rozalia jest piękna, wrażliwa, delikatna, kobieca... kocham ją.- krzyczał i płakał na przemian- KOCHAM.

- Wmawiaj to sobie- powiedział znunudzona Doktor- Mósisz spędzieć z nią resztę swojego życia. Masz czeście że jesteś ludziem.

- Nie wieżę w to co mówisz- powtarzał John.

Kilka króków dalej stał Arthur i wyglądał jakby zaraz miał zrobić wybuch.

- Na imię mam RORY. RORY. RORY- krzyczał Arthur. - Dlaczego wsycy muwicie do mnie Arthur. Kim jest arhur?

Gacie Mishy

Amy, wreszcie na chwilę oderwała swe myśli od Johna. Arthur zaczynał ją martwić. - Kochanie, to była naprawdę fajna zabawa, ale wszyscy wiedzą, że nazywasz się Arthur Pond. Nie mam nawet pojęcia skąd wzią ci się ten Rory.

- Przestań! Mam na imię Rory! - arthur był jużblisiki płacza.

- spójż na swoją kartę pielengniarki. Jest tam jak krowa napisane Arthur- Amy starał siepomuc.

Arthur obejrzał swoją kartę z niedowierzaniem - Ale jak to możliwe? -powiedział rozbity.

John widząc, że traci zainteresowanie Amelji rozwył się jeszcze głośniej. Doktur w końcu nie wytrzymał i rzucił w niego pudlem. Rasel zamknął z trzaskiem swojego różówego laptopa - Jak śmiesz rzucać moim pudlem - wrzasną?