Sezon 5 (jak ktoś nie oglądał: Spoilery)

Preity

Ponieważ z oglądaniem jestem w tyle i dopiero zaczynam piąty sezon, więc gdzieś muszę wylać swoje żale na wszystkie zmiany. A poza tym ogólny temat do dyskusji o danym sezonie też się może przydać (szczególnie dla nowych whomanistów).

No więc trzy pierwsze odcinki za mną i czas na wrażenia. The Eleventh Hour to trauma o której jak najszybciej chciałabym zapomnieć. Może nie było by tak źle z oceną gdybym nie oglądała go zaraz po The End of Time, ale po tym jest w dużej mierze irytujący. Po prostu za dużo zmian jak na jeden raz.
Zdecydowanie bardziej podobał mi się The Beast Below. Bo ma w sobie coś z klimatu tych odcinków, które do tej pory najbardziej mnie zachwyciły, bo tak naprawdę Doktor pozostał taki sam, tylko inaczej wygląda.
I po dobrym odcinku przyszła kolejna trauma, bo niestety Victory of the Daleks to chyba najgorszy odcinek z Dalekami w roli głównej jaki do tej pory widziałam. "Power" Dalek "Rangers" normalnie.

monilip

Go go Dalek Rangers... pum pum pum... go go Dalek Rangers!

Dalek Rangers to największe nieporozumienie najnowszych sezonów

"The Eleventh Hour" mi się bardzo podobało. Nawet Amy w nim była spoko. "The Beast Below" - takie same wrażenia mam jak ty.

Gacie Mishy

Dalek Power Rangers pozostawiły po sobie traumę chyba u większości

monilip

http://www.youtube.com/watch?v=_IugBXA8lTY

Sorcerer

Dagens

Vingativa

Śmieję się, ale też płaczę z nostalgii. Boże drogi, jak ja to kochałam.
Dalek Rangers to chyba najczęściej wyśmiewana rzecz z 5. sezonu. I słusznie.
Extinction is not an option - i od razu myślę o przyległościach Fassy'ego.

Gacie Mishy

Vingativa

Pewnie i tak miało być, ale film ich za dużo kosztował, żeby poprawiać

annmaya83

Dalek Rangers!
Kiedy oglądałam ten odcinek po raz pierwszy, wpatrywałam się wyłącznie w Matta. Dopiero teraz dostrzegam komizm całej sytuacji.
Stokrotne dzięki monilip za otworzenie mi oczu Very Happy

monilip

zawsze do usług

Nibi

czuję się dziwna, mi nowe Daleki szalenie się podobają Razz

no, wyłączając ten garbik z tyłu, ale nic nie jest doskonałe.

cały sezon przeleciał mi zdecydowanie za szybko jak na mój gust, ale w sumie trudno się dziwić, trzyma chyba najrówniejszy poziom ze wszystkich w nowych seriach (Amy's Choice jest wyjątkiem Razz

).

a tak w ogóle to dzień dobry, jako że to mój pierwszy post tutaj

monilip

dobry.... witamy w krainie szaleńców

Gacie Mishy

Monilip to "

" nie jest demoniczny śmiech, który chciałaś zaprezentować

Witamy. Nie mogę znaleźć gifa z demonicznym śmiechem. Znaczy nie chce mi się.

monilip

wiem, ale też nie umiem znaleźć demonicznego śmiech

Preity

Nowe Daleki moim zdaniem, wyglądają jak gdyby były zrobione z plastiku. Trochę metalicznego połysku i kolorowe wersje były by ok. A tak to plastik normalnie.

Przemęczyłam The Time of Angels / Flesh and Stone i nie wiem co jest gorsze:

pomysły Moffata sugerujące zagmatwanie doktorowej historii na wzór fabuły z Lost,

ADHD Jedenastego,

Amelia Pond.

Podoba mi się bardzo umiejętne nawiązywanie do wcześniejszych wydarzeń i połączenie z tym co cię dzieje obecnie ale już mniej podoba mi się sposób w jaki jest to pokazane. W poprzednich sezonach większość nawiązań była pokazana bardzo subtelnie, tak że czasami bardzo łatwo było je przeoczyć (np. Saxon, ATMOS, itp.). Nie podoba mi się również kierunek w którym to wszystko zmierza - tajemnica pogania tajemnicę i gdzieś w tej gonitwie zginęła dobra zabawa jaka była przy dotychczasowych odcinkach.

Matt naprawdę dobrze sprawdza się w roli Doktora. Uwielbiam go w The Beast Below, wtedy gdy chce zrobić "najgorszą rzecz w swoim życiu", jego reakcje i potyczki słowne z Rivier Song, ale w każdej sytuacji gdy załącza mu się ADHD irytuje mnie jak mało kto. Wygląda trochę jak naśladowanie na siłę stylu Dziesiątego i nie wypada to dobrze. Mam nadzieję, że w kolejnych odcinkach Matt znajdzie swój własny styl grania Doktora.

O ile poprzednich towarzyszy doktora uwielbiałam, bądź mnie wkurzali, o tyle panna Pond jest mi zupełnie obojętna. Jakoś do tej pory nie jestem w stanie przekonać się do tej postaci i przejąc jej losami.

Wika

monilip proszę bardzo demoniczny śmiech

ewentualnie szalony śmiech

sillita

Ekhem. Przepraszam, może zabrzmię jakbym się czepiała, ale stwierdzenie, że Matt naśladuje styl grania Tennanta to bluźnierstwo. On go nie naśladuje. Ani w ADHD, ani w niczym. Właśnie to w grze Matta mi się podoba, gra jednocześnie zupełnie nową postać i zupełnie tego samego Doktora. Widać drobne "szczegóły", podobne reakcje na pewne rzeczy, coś w tym stylu, ale w tym samym czesie to zupełnie nowy Doktor, i to jest piękne. Myślę, że z czasem, jak się już przyzwyczaisz do stylu bycia Jedenastego, sama się przekonasz Wink

A propos towarzyszy- poczekaj na Rory'ego

Eriu

Preity

W tym odcinku to ma sens i wpada naturalnie, ale w kolejnych już jest irytujące. Mam wrażenie, że wina leży raczej po stronie scenarzystów, którzy jakby za wszelką cenę chcieli przekonać, że zmienił się tylko wygląd Doktora, a nie on sam. Jak już pisałam są momenty w których Matt wypada fantastycznie, ale nie wtedy gdy ma napad słowotoku.