Harry Potter

Sorcerer

Przeczytałem jedną, a resztę mam dopiero w fazie nabywania. Smile

Wszechmocna

To czytaj, czytaj. Książki są lepsze niż filmy.

Ja najbardziej lubię Hermionę, Lunę i Neville'a (kolejność przypadkowa).

I ZAWSZE płaczę, jak Dumbledore na koniec pierwszego tomu przydziela im punkty za pokonanie tych wszystkich przeszkód na drodze do kamienia filozoficznego i na koniec Neville dostaje 10 punktów za sprzeciwienie się swoim przyjaciołom i dzięki temu wygrywają Puchar Domów.

Ag

Hocham Severusa, Syriusza, Remusa, Hermionę, Lunę, bliźniaków, Tonks...

Gacie Mishy

Ja nie potrafię powiedzieć, kogo lubię najbardziej

To się dość mocno zmieniało i z powodu tego, że ja byłam coraz starsza i z powodu tego, że pojawiały się nowe tomy. nawet filmy na to w jakiś sposób wpłynęły.

Wydaje mi się, że jak byłam mała i zaczynałam czytać, to najbardziej lubiłam Hermionę i zaraz potem Rona. Hermiona wydawała mi się wtedy taka podobna do mnie

No i nadal oboje oczywiście lubię, tylko że nie wiem czy bardziej, czy mniej niż innych.
Chyba gdzieś koło piątego tomu stwierdziłam, że nie lubię Harry'ego. Potem mi trochę przeszło, ale cieplejszych uczuć nadal brak.

Lubię Snape'a. Ale nie wiem, jak to się stało. Czy w pewnym momencie spodobała mi się postać w książce, czy to wynik oglądania filmów, czy jeszcze co innego. Po przeczytaniu siódmego tomu po prostu nie pamiętam, jakie uczucia do niego żywiłam wcześniej. Nawet nie wiem, co sobie myślałam po zakończeniu szóstego.

Lubię Malfoya. I Barty'ego. I nie potrafię powiedzieć, czy to wina aktorów. Ale chyba nie. Pamiętam, że zanim czwarta część weszła do kin to miałam taką gazetkę o niej i tam były zdjęcia aktorów grających różne postaci. Zobaczyłam zdjęcie Davida i byłam bardzo usatysfakcjonowana, że Barty będzie przystojny. Więc chyba musiałam go lubić Very Happy

Z kolei w przypadku Draco to jest tak chyba bardziej współczucie. Żal mi go było strasznie w szóstej części. I podobało mi się w siódmej, że nie chciał potwierdzić, że Harry to Harry.

Lubiłam Tonks. Nie umiem powiedzieć o niej zbyt wiele, po prostu ją lubię. No i Syriusza. To uczucie akurat trochę osłabło ze względu na Stworka, ale kiedy się pojawił to był jedną z moich ulubionych postaci.

No i bliźniaków lubię. Ale oni są tak napisani, że chyba właśnie do lubienia są Very Happy

I wiem, że lubiłam Billa. Który jest jakąś czwartoplanową postacią. Nie mam pojęcia dlaczego.

A Luna mnie denerwowała Razz

Chociaż teraz chyba już nie.. nie jestem pewna.

Chyba jeszcze darzyłam wyjątkową sympatią ten najpierwszy skład drużyny Quidditcha Gryffindoru. I McGonagall.

cydienne

A ja przede wszystkim lubię małego Harrego. Jako nastolatek (tak od 4 tomu) robi się mocno irytujący i za bardzo męczennikowaty, ale jako dziecko jest świetny. Trzeba pogratulować Albusowi planu hodowlanego. Mały Harry ma naprawdę świetne podejście do świata i do innych (oczywiście czasami nie bywa taki znowu super wspaniały, ale właśnie o to chodzi- za wspaniałe bywa za nudne).

Wszechmocna

Aaa, Ron z brodą.

Błagam, błagam, niech oni nie schrzanią ostatniego filmu. Przynajmniej nie BARDZO.

cydienne

Gaaaaaaa ratunku! Mój mózg się pali aaa to było ZŁE.

Sorcerer

Wszechmocna

cydienne

Wszechmocna

No, mi się podoba, że Dumbledore okazał się nie być taki nieskazitelny. Nie spodziewałam się tego. I jak czytam to od początku to widzę, że on się nie zachowuje tak, jak nauczyciel powinien.

cydienne

Dokładnie , dokładnie. Jakoś strasznie łatwo przychodzi nam akceptować to, że Dumbledore nagina zasady dla Harrego a to, że Snape dla Malfoya to już nie. Ale slasherki wiedziały od początku, bo od kiedy pamiętam w 90% fików Dumbledore był zawsze jakiś taki hmhm albo ivul albo pervy...

Ale wszystkie zachowania niecodzienne Albusa łatwo się ignoruje, bo dają się dopisać do jego zdziwaczenia i poczucia humoru. Zachowuje się tak, jak byśmy czasem chcieli, żeby nauczyciele i mentorzy się zachowywali.

O, stęskniłam się za Draco :] Chyba wrócę do jakiś fików Very Happy

Wika

Cydienne do Zaskakująco skocznego... szczura?

Mój ulubiony fik draconowy!

Ja z postaci najbardziej lubiłam bliźniaków, nieodwołalnie już od pierwszego tomu, ale zwłaszcza Freda. Nie wiem dlaczego, może przez jego bal z Angeliną

Więc pod koniec 7 byłam BARDZO niezadowolona.

I jeszcze bardzo lubię książkową Narcyzę. Ta filmowa jest jakaś taka zborsuczała i w ogóle mi nie pasuje

Boję się co zrobią z ostatnim filmem, naprawdę...

Ag

Ja wiem że Severusa pokochałam książkowego. Pamiętam, że skończyłam czytać pierwszy tom, zamknęłam i... stwierdziłam że kocham Snape'a. Chyba tą zagadką mnie uwiódł. Inteligenty facet

I jeszcze bardzo lubię książkowe Bellatrix i Narcissę. Ale tylko książkowe.

I Dumbledore'a bardzo lubię. I McGonagal.

Wszechmocna

Ooo, ja też lubię książkową Bellatrix. Książkową, ale z twarzą Heleny Bonham Carter.

I przez "A Very Potter Sequel" teraz zawsze jak czytam o Lucjuszu, to wyobrażam sobie, że tańczy.

Ag

Mi się nie podobała Bella Heleny. Bellatrix była fanatyczką a nie rozchichotaną wariatką. I Lucjusz nigdy nie ośmieliłby się podnieść na nią głosu. A na pewno nie ośmieliłby się krzyczeć na nią żeby się zamknęła jak w 5 filmie. Pf.

Wszechmocna

Lost11

A ja najbardziej lubię Rona.

Co do roli Heleny, to uważam, że (jak z resztą prawie wszystko w filmach) jest beznadziejna. Rola, nie Helena.

Reinette

Ja lubię Hermionę i Rona, a Harrego tak średnio, jakiś głupi mi się wydaje

Lubię też bliźniaków, McGonaghall, Hagrida, Dumbiego i Snape'a też trochę ^^
Zdecydowanie nie lubię Filcha, brrr Razz

Chociaż trochę mi go szkoda że był charłakiem a wszędzie czarodzieje ;]
Lubię profesora Lupina też, ale nie cierpię Lucjusza. Syn mojego ćwiczeniowca z matmy ma na imię Lucjanek i wszyscy z niego leją, że Lucjusz lepszy ;]

Sorcerer

Nie wiem jak jest z książkami, ale w filmach strasznie mi brakuje normalnych przygód. Praktycznie wszystkie są w jakimś stopniu o same wiecie kim i to co się w nich dzieje jest pochodną starcia Harry - Voldemort. Ja natomiast chętnie bym obejrzał film, w którym np Harry z przyjaciółmi lub żoną i dziećmi jedzie odwiedzić tego kolesia co bada smoki i po drodze ma mnóstwo nieprzewidzianych przygód, z którymi sobie radzi czasami z użyciem magii, a czasami bez niej. Coś naprawdę przygodowego, ciekawego i pogodnego.